افسردگی پس از زایمان (PPD) یک اختلال عاطفی در 10 تا 20 درصد از زنان پس از زایمان است که با حساسیت روانی به استرس، اختلال شناختی و روابط مختل شده مادر و نوزاد همراه با اختلال در تنظیم هورمونی و ایمنی بروز می‌کند. میکروبیوتای روده از طریق محور روده-مغز، تعدیل انتقال‌دهنده‌های عصبی، التهاب و متابولیسم هورمون، نقش کلیدی در پاتوژنز PPD ایفا می‌کند. پاتوژن‌هایی مانند Gordonibacter pamelaeae و Eggerthella lenta از طریق مکانیسم‌های وابسته به هیدروژن، متابولیسم گلوکوکورتیکوئید را به پروژستین‌هایی مانند آلوپرگنانولون تبدیل می‌کنند و بر انتقال GABAergic و تنظیم خلق و خو تأثیر می‌گذارند. جنبه‌های روانشناختی شامل مسیرهای نامتعادل سروتونین، بیش‌فعالی محور HPA و کاهش اکسی‌توسین است که رفتارهای اضطراب و افسردگی را تسهیل می‌کند. این بررسی، دیس‌بیوز میکروبی (به عنوان مثال، افزایش نسبت Firmicutes / Bacteroidetes، کاهش SCFAs)، مسیرهای هورمونی و درمان روانشناختی مانند پروبیوتیک‌ها را برای تسکین علائم ترکیب می‌کند. واژه‌های کلیدی: میکروبیوم روده، افسردگی پس از زایمان، گوردونی‌باکتر پاملائه، اگرتلا لنتا، مکانیسم‌های هورمونی، محور روده-مغز، آلوپرگنانولون، گلوکوکورتیکوئیدها، پروژستین‌ها، دیس‌بیوز میکروبیوتا، روانشناسی، سروتونین، محور HPA، اکسی‌توسین، مسیرهای گاباارژیک

میکروبیوم روده افسردگی پس از زایمان گوردونی باکتری پاملائه اگرتلا لنتا محور روده مغز