دوره 1، شماره 2، 1403، صفحات 50 - 80

نویسندگان : محمدحسین سهامی گیلان ¹ ، فاطمه رحمانی ² ، علیرضا وسیعی* ³

چکیده :
پیش‌زمینه: توانبخشی پس از سکته مغزی مرحله‌ای حیاتی برای بهبود است که بر بهبود عملکرد جسمانی و استقلال بیمار تمرکز دارد. برنامه‌های حمایتی تحت رهبری پرستار، نویدبخش کمک به بازماندگان سکته مغزی در طول توانبخشی، افزایش فعالیت جسمانی و پیامدهای عملکردی بوده‌اند. این مطالعه مروری با هدف بررسی تأثیر برنامه‌های حمایتی تحت رهبری پرستار بر توانبخشی و فعالیت جسمانی در بیماران سکته مغزی انجام شده است. روش‌ها: یک مطالعه مروری نظام‌مند و متاآنالیز از کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌شده منتشر شده از سال ۲۰۱۹ به بعد، با تمرکز بر مداخلات تحت رهبری پرستار برای بازماندگان سکته مغزی، انجام شد. جستجوی جامع متون در پایگاه‌های داده متعدد انجام شد و مطالعات بر اساس معیارهای کیفیت انتخاب شدند. هفت مطالعه وارد مطالعه شدند که مدت مداخله، مشخصات جمعیت‌شناختی بیمار، انواع سکته مغزی (حمله ایسکمیک گذرا و سکته مغزی ایسکمیک حاد) و پیامدهای مرتبط با توانبخشی و فعالیت جسمانی را ارزیابی کردند. متاآنالیز با استفاده از نرم‌افزار آماری انجام شد و اندازه اثرات به عنوان میانگین تفاوت‌ها محاسبه و ناهمگنی با استفاده از یک آزمون آماری استاندارد ارزیابی شد. نتایج: متاآنالیز نشان داد که مداخلات تحت رهبری پرستار به طور قابل توجهی توانبخشی (میانگین تفاوت = ۶.۲۳، فاصله اطمینان ۹۵٪ ۲.۰۵-۱۰.۴۰، ۰.۰۰۱>P) و فعالیت جسمانی (میانگین تفاوت = ۱۱.۰۳، فاصله اطمینان ۹۵٪ ۴.۸۸-۲۶.۹۵، ۰.۰۰۱>P) را بهبود بخشید. تجزیه و تحلیل زیرگروه نشان داد که اثربخشی در توانبخشی برای مداخلات کمتر از ۳ ماه در مقایسه با مداخلات بیشتر از ۳ ماه بیشتر است. نتیجه‌گیری: برنامه‌های حمایتی تحت رهبری پرستار تأثیر مثبت قابل توجهی بر توانبخشی و فعالیت جسمانی در بیماران سکته مغزی دارند. برنامه‌های ورزشی ساختاریافته و فردی و حمایت مداوم، کلیدی در افزایش سطح فعالیت جسمانی و تحرک عملکردی بیماران، که برای توانبخشی موفق ضروری است، هستند.

کلمات کلیدی :
تحت رهبری پرستار، توانبخشی، فعالیت جسمانی، سکته مغزی.