شیوه انتشار
آنلاین
زبان نشریه
فارسی و انگلیسی
نحوه دسترسی
آنلاین و آزاد
حوزه فعالیت تخصصی
علوم پزشکی و سلامت
شروع انتشار
1403
نوع داوری
Peer - Reviewd
ایمیل نشریه
info@mhhjr.ir
رابطه بین کاهش استرس ادراک شده و افزایش ابرازگری هیجانی با درمان شناختی رفتاری در مبتلایان به اضطراب فراگیر
دوره 1، شماره 2، 1403-1404، صفحات 384 - 401
1 کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اندیمشک، استان خوزستان، ایران
2 کارشناسی ارشد روانشناسی صنعتی و سازمانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، استان البرز، ایران
3 کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اندیمشک، استان خوزستان، ایران
4 کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اندیمشک، استان خوزستان، ایران
5 کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اندیمشک، استان خوزستان، ایران
چکیده :
درمان شناختی رفتاری یا CBT، شکل رایج روان درمانی است. برخلاف برخی درمان‌های دیگر، CBT معمولاً به‌عنوان یک درمان کوتاه‌مدت در نظر گرفته می‌شود که برای مشاهده نتایج از چند هفته تا چند ماه زمان می‌برد. اصل کلیدی CBT این است که الگوهای فکری شما بر احساسات شما تأثیر می گذارد، که به نوبه خود می تواند بر رفتارهای شما تأثیر بگذارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر درمان شناختی رفتاری (CBT) بر کاهش استرس ادراک‌شده و افزایش ابرازگری هیجانی در مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر در شهرستان اندیمشک در بازه زمانی خرداد ۱۴۰۲ تا اردیبهشت ۱۴۰۴ است. این مطالعه با روش نیمه‌تجربی، طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری، کلیه افراد مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره سازمان بهزیستی اندیمشک که طبق مصاحبه بالینی DSM-5، اختلال اضطراب فراگیر داشتند، در نظر گرفته شد. ۴۰ نفر به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش، ده جلسه درمان شناختی رفتاری بر اساس پروتکل استاندارد بک و همکاران دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه استرس ادراک‌شده کوهن و پرسشنامه ابرازگری هیجانی کینگ و امونز بود. داده‌ها با آزمون کوواریانس (ANCOVA) و آزمون t مستقل تحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان شناختی رفتاری سبب کاهش معنادار استرس ادراک‌شده و افزایش معنادار ابرازگری هیجانی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است (p<0.05). میزان اثر مداخله نیز در تحلیل‌های آماری بالا بود. همچنین ارتباط منفی معناداری بین کاهش استرس ادراک‌شده و افزایش ابرازگری هیجانی در پس‌آزمون مشاهده شد. بر اساس یافته‌ها، درمان شناختی رفتاری می‌تواند ابزار اثربخشی برای مدیریت علائم روان‌شناختی و بهبود مهارت‌های هیجانی در بیماران مبتلا به اضطراب فراگیر در اندیمشک باشد. نتایج مطالعه، ضرورت توجه به مداخلات شناختی-رفتاری در حوزه سلامت روان شهرستان را تأکید می‌کند و پیشنهاد می‌شود اجرای چنین مداخلاتی در مراکز درمانی و مشاوره منطقه توسعه یابد. این پژوهش می‌تواند مبنایی برای تصمیمات سیاستی و برنامه‌ریزی ارتقای سلامت روان جامعه باشد.
درمان شناختی رفتاری یا CBT، شکل رایج روان درمانی است. برخلاف برخی درمان‌های دیگر، CBT معمولاً به‌عنوان یک درمان کوتاه‌مدت در نظر گرفته می‌شود که برای مشاهده نتایج از چند هفته تا چند ماه زمان می‌برد. اصل کلیدی CBT این است که الگوهای فکری شما بر احساسات شما تأثیر می گذارد، که به نوبه خود می تواند بر رفتارهای شما تأثیر بگذارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر درمان شناختی رفتاری (CBT) بر کاهش استرس ادراک‌شده و افزایش ابرازگری هیجانی در مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر در شهرستان اندیمشک در بازه زمانی خرداد ۱۴۰۲ تا اردیبهشت ۱۴۰۴ است. این مطالعه با روش نیمه‌تجربی، طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری، کلیه افراد مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره سازمان بهزیستی اندیمشک که طبق مصاحبه بالینی DSM-5، اختلال اضطراب فراگیر داشتند، در نظر گرفته شد. ۴۰ نفر به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش، ده جلسه درمان شناختی رفتاری بر اساس پروتکل استاندارد بک و همکاران دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه استرس ادراک‌شده کوهن و پرسشنامه ابرازگری هیجانی کینگ و امونز بود. داده‌ها با آزمون کوواریانس (ANCOVA) و آزمون t مستقل تحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان شناختی رفتاری سبب کاهش معنادار استرس ادراک‌شده و افزایش معنادار ابرازگری هیجانی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است (p<0.05). میزان اثر مداخله نیز در تحلیل‌های آماری بالا بود. همچنین ارتباط منفی معناداری بین کاهش استرس ادراک‌شده و افزایش ابرازگری هیجانی در پس‌آزمون مشاهده شد. بر اساس یافته‌ها، درمان شناختی رفتاری می‌تواند ابزار اثربخشی برای مدیریت علائم روان‌شناختی و بهبود مهارت‌های هیجانی در بیماران مبتلا به اضطراب فراگیر در اندیمشک باشد. نتایج مطالعه، ضرورت توجه به مداخلات شناختی-رفتاری در حوزه سلامت روان شهرستان را تأکید می‌کند و پیشنهاد می‌شود اجرای چنین مداخلاتی در مراکز درمانی و مشاوره منطقه توسعه یابد. این پژوهش می‌تواند مبنایی برای تصمیمات سیاستی و برنامه‌ریزی ارتقای سلامت روان جامعه باشد.
کلمات کلیدی :
اضطراب فراگیر، استرس ادراک‌شده، ابرازگری هیجانی، درمان شناختی رفتاری، اندیمشک
اضطراب فراگیر، استرس ادراک‌شده، ابرازگری هیجانی، درمان شناختی رفتاری، اندیمشک
