شیوه انتشار
آنلاین
زبان نشریه
فارسی و انگلیسی
نحوه دسترسی
آنلاین و آزاد
حوزه فعالیت تخصصی
علوم پزشکی و سلامت
شروع انتشار
1403
نوع داوری
Peer - Reviewd
ایمیل نشریه
info@mhhjr.ir
بررسی بیماریزایی تجربی ویروس لکه سفیدWhite Spot Syndrome Virus در میگویLitopenaeus vannamei با تأکید بر شدت ضایعه
دوره و شماره : آماده انتشار
1 گروه بهداشت و بیماری های آبزیان و زنبور عسل، دانشکده دامپزشکی، واحد کازرون، فارس، ایران
2 دانشجوی دکتری عمومی دامپزشکی دانشگاه آزاد کازرون،فارس،ایران
3 دانشجوی دکتری عمومی دامپزشکی دانشگاه آزاد کازرون،فارس،ایران
4 دانشجوی دکتری عمومی دامپزشکی دانشگاه آزاد کازرون،فارس،ایران
چکیده :
ویروس لکه سفید (White Spot Syndrome Virus) یکی از مهمترین عوامل ویروسی و خسارتزا در صنعت پرورش میگو به شمار میآید. این پژوهش با هدف بررسی شاخص شدت ضایعه ناشی از آلودگی با ویروس لکه سفید در بافتهای مختلف میگوی Litopenaeus vannamei انجام شد. به این منظور، نمونهبرداری از میگوهای آلوده صورت گرفت و پس از تهیه برشهای بافتی و رنگآمیزی با روش هماتوکسیلین-ائوزین، بررسیهای میکروسکوپی انجام پذیرفت. شاخص شدت ضایعه (Severity of Infection Index) بر اساس گریدهای ۰ تا ۴ ارزیابی شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان آلودگی در بافتهای آبشش (ROI = 78.9%) و لنفوئیدی (ROI = 3.67%) مشاهده گردید، در حالی که بافتهای هپاتوپانکراس و عضله کمترین میزان ضایعه را نشان دادند. یافتههای این مطالعه بر نقش محوری بافت آبششی در تظاهر بالینی بیماری و اهمیت آن در پایش سلامت میگوهای پرورشی تأکید دارد. بهکارگیری شاخص شدت ضایعه میتواند بهعنوان ابزاری مؤثر در ارزیابی وضعیت پاتولوژیک و مدیریت بهداشتی در مراکز پرورش میگو مورد استفاده قرار گیرد.
ویروس لکه سفید (White Spot Syndrome Virus) یکی از مهمترین عوامل ویروسی و خسارتزا در صنعت پرورش میگو به شمار میآید. این پژوهش با هدف بررسی شاخص شدت ضایعه ناشی از آلودگی با ویروس لکه سفید در بافتهای مختلف میگوی Litopenaeus vannamei انجام شد. به این منظور، نمونهبرداری از میگوهای آلوده صورت گرفت و پس از تهیه برشهای بافتی و رنگآمیزی با روش هماتوکسیلین-ائوزین، بررسیهای میکروسکوپی انجام پذیرفت. شاخص شدت ضایعه (Severity of Infection Index) بر اساس گریدهای ۰ تا ۴ ارزیابی شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان آلودگی در بافتهای آبشش (ROI = 78.9%) و لنفوئیدی (ROI = 3.67%) مشاهده گردید، در حالی که بافتهای هپاتوپانکراس و عضله کمترین میزان ضایعه را نشان دادند. یافتههای این مطالعه بر نقش محوری بافت آبششی در تظاهر بالینی بیماری و اهمیت آن در پایش سلامت میگوهای پرورشی تأکید دارد. بهکارگیری شاخص شدت ضایعه میتواند بهعنوان ابزاری مؤثر در ارزیابی وضعیت پاتولوژیک و مدیریت بهداشتی در مراکز پرورش میگو مورد استفاده قرار گیرد.
کلمات کلیدی :
ویروس لکه سفید، میگوی Litopenaeus vannamei، شدت ضایعه، آسیبشناسی، آبشش
ویروس لکه سفید، میگوی Litopenaeus vannamei، شدت ضایعه، آسیبشناسی، آبشش