دوره 1، شماره 2، 1403، صفحات 104 - 131

نویسندگان : احمدرضا مسعوداردکانی* ¹ ، مسعود ترابی ²

چکیده :
آرام‌بخشی درکودکان یک فرآیندحیاتی درپزشکی است که به کاهش اضطراب ودرد در روش‌های تشخیصی و درمانی کمک می‌کند. ناکامی دراین فرآیندعواقب جدی داشته باشد. بسیاری ازعوامل خطرمرتبط با آرام‌بخشی ناکافی،مانندعفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی و چاقی، شناسایی نشده‌اند، این مطالعه به بررسی آن‌ها پرداخته است. هدف تحقیق شناسایی عوامل خطر مرتبط با آرام‌بخشی ناکافی در کودکان خارج از اتاق عمل بود. در این مطالعه، 606 بیمار با میانگین سنی 5.0 سال بررسی شدند که 56.7٪ آن‌ها مرد بودند. نتایج نشان داد که 85.6٪ از بیماران با پروپوفول آرام‌بخش شده‌اند و 75.7٪ پروسیجرها مربوط به تصویربرداری رزونانس مغناطیسی بود. همچنین، 12.5٪ از بیماران چاق بودند. شناسایی 7 عامل خطر، از جمله آپنه خواب انسدادی، می‌تواندبه بهینه‌سازی پروتکل‌های آرام‌بخشی و پیشگیری از عوارض ناشی از آن کمک کند. این نتایج بر ضرورت ارزیابی دقیق شرایط بیمار تأکید دارد و می‌تواند منجر به بهبود کیفیت خدمات درمانی و نتایج بالینی در کودکان شود.

کلمات کلیدی :
بی‌حسی حین انجام روش‌ها، خرخر کردن، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، چاقی